امروزه بازار بین المللی ارز یک سیستم مالی است که هزاران شرکت کننده منظم دارد. گروه خاصی از این شرکت کنندگان کارگزاران فارکس هستند که به عنوان واسطه بین معامله گران/سرمایه گذاران خصوصی و بازار بین بانکی عمل می کنند. برای اطمینان از ایمنی و حمایت قانونی از معامله گران، فعالیت کارگزاران توسط سازمان های صالح مجوز می گیرد. در این مقاله انواع اصلی مجوزها در بازار فارکس را در نظر خواهیم گرفت، رگولاتورهای مردمی را تحلیل می کنیم، ویژگی ها، مزایا و معایب آنها را شناسایی می کنیم.
مجوز فارکس – آن را برای چه؟
بازار فارکس تنظیم کننده متمرکزی ندارد. هیچ بدنه یا سازمان بین المللی واحدی وجود ندارد که تمام جنبه های فعالیت شرکت کنندگان در بازار را کنترل کند. اکیداً چنین تنظیم کننده ای نمی تواند وجود داشته باشد، زیرا کار بازار ارز بر اساس استقلال عملیات و ارائه دهندگان این عملیات ها نسبت به یکدیگر است.
اما فعالیت های تک تک بازیکنان در بازار فارکس هنوز کنترل می شود، از جمله کارگزاران. الگوریتم های کنترل کارگزار دائماً در حال تکامل و تکامل هستند و در حال حاضر در بازار نه تنها رگولاتورهای محلی برای کشورهای فردی، بلکه رگولاتورهای بین المللی نیز وجود دارند.
امروزه همه کارگزاران برای به دست آوردن مجوز تلاش می کنند که به عنوان تضمینی برای قابلیت اطمینان خود در برابر مشتریان بالقوه عمل می کنند. این گونه مجوزها توسط کمیسیون های مختلف مالی صادر می شود که قانونی بودن فعالیت کارگزار را بررسی می کنند، حسابرسی آن را انجام می دهند و در آینده پس از صدور مجوز، بر کار آن نظارت می کنند.
این است که یک کارگزار فارکس نیاز به مجوز دارد تا بتواند قانونی بودن اقداماتش را تأیید کند، که کلاهبردار نیست، واقعا معاملات معامله گرانش را به بازار بین بانکی پس می گیرد و تعهداتی نسبت به آن ها دارد.
چگونه و توسط چه کسی بازار فارکس تنظیم شده است
فعالیت کارگزاران توسط سازمان هایی به نام تنظیم کننده کنترل می شود. تنظیم کننده می تواند محلی (مقامات دولتی صالح) یا بین المللی (کمیسیون های مالی مستقل) باشد. رگولاتورها سه نوع عمل را در رابطه با یک کارگزار فارکس انجام می دهند:
- بررسی آن برای انطباق با الزامات برای صدور مجوز
- نظارت بر انطباق با این الزامات در طول کار کارگزار
- لغو مجوز در صورتی که کارگزار نقض الزامات کند
وظیفه اصلی تنظیم کننده ای که کارگزار را مجوز صادر کرده است، جلوگیری از وضعیتی است که کارگزار قادر نخواهد بود تعهدات خود را نسبت به معامله گران انجام دهد. تنظیم کننده در شرایط نامعتبر از معامله گران و سرمایه گذاران حمایت قانونی می کند، شکایت های آن ها را در نظر می گیرد، بازرسی هایی از کارگزار انجام می دهد. همچنین تنظیم کننده متعهد می شود به طور دوره ای ممیزی از فعالیت های کارگزار را به منظور شناسایی ناهماهنگی ها با الزامات مجوز انجام دهد.
نکته مهمی در تنظیم بازار فارکس وجود دارد – سازمانی که مجوز کارگزار را در قلمرو یک کشور خاص صادر کرده می تواند از معامله گران و سرمایه گذارانی که ساکن این ایالت هستند حمایت کند. است که اگر کارگزار مجوزی از FCA (بریتانیا) دریافت کرده باشد، رگولاتور کار خود را تنها برای شهروندان بریتانیا کنترل می کند. معامله گران و سرمایه گذاران کشورهای دیگر نمی توانند روی حفاظت از این تنظیم کننده حساب کنند.
نکته دوم این است که فعالیت های کارگزاری برای صدور مجوز در برخی کشورها اجباری نیست. است که کارگزار به سادگی می تواند به عنوان یک نهاد قانونی ارائه برخی از خدمات مالی ثبت نام کند و از طریق اینترنت در واقع در سراسر جهان کار می کند. البته این به این معنا نیست که چنین کارگزاری غیرقابل اعتماد و به طور کلی کلاهبردار است. فقط این است که در این صورت معامله گران و سرمایه گذاران هنگام کار با چنین کارگزاری هیچ تضمینی دریافت نمی کنند.
و حالا بیایید پایان نامه را فهرست کنیم که یک معامله گر یا سرمایه گذار که با یکی از این چهار کارگزار کار می کند چه می تواند روی آن حساب کند:
- معامله گر / سرمایه گذار دریافت تضمین برای پرداخت وجوه از دست رفته به عنوان یک نتیجه از ورشکستگی کارگزار (برای این، کارگزار سازماندهی صندوق جبران خسارت کنترل شده توسط تنظیم کننده)؛
- در صورتی که معامله گر / سرمایه گذار دارای اختلافات قانونی با یک کارگزار باشد ، تنظیم کننده شرکت در حل و فصل این اختلافات به عنوان یک حزب سوم عمل می کند ؛
- تنظیم کننده مدام ممیزی کار کارگزار را انجام می دهد و در صورت خطا یا طرح های تقلبی، بلافاصله مجوز را لغو می کند و اطلاعات را به مقامات صالح می فرستد؛
- این تنظیم کننده ای است که مجوزی را صادر کرده است که شفافیت کارگزار را تضمین می کند. است که گزارش دهی آن از جمله گزارش دهی مالیاتی برای ممیزی در دسترس است.
با این حال ، تنها معامله گر / سرمایه گذار است که مقیم فدراسیون روسیه می تواند در حفاظت حساب باشد. یعنی اگر یک شهروند آلمان یا بریتانیا شروع به کار با فینام فارکس یا آلفا-فارکس کند، بانک مرکزی حفاظتی برای او فراهم نمی کند و هیچ تضمینی نمی دهد، زیرا مطابق با قوانین بین المللی تنها در صلاحیت خود یعنی دولت او عمل می کند.
محبوب ترین رگولاتورها در فارکس
گاهی تنظیم کننده هایی که مجوز فعالیت کارگزاران فارکس را صادر می کنند به مقتدرانه و غیر مقتدرانه تقسیم می شوند. این تقسیم بندی اساساً اشتباه است. در واقع تنظیم کننده ها به سطوحی تقسیم می شوند که در الزامات یک کارگزار برای صدور مجوز، و میزان کنترل بر فعالیت های کارگزار متفاوت است. در نتیجه قابلیت اطمینان یک کارگزار دارای مجوز توسط سطح تنظیم کننده ای که مجوز خود را صادر کرده تعیین می شود.
- به عنوان مثال، در ایالات متحده دو تنظیم کننده عمده وجود دارد – کمیسیون معاملات آتی و انجمن ملی آینده. در ژاپن، یک آنالوگ وجود دارد – این اداره مقررات و نظارت مالی است. این سازمان ها بیشترین مطالبه کارگزاران خود را دارند، بنابراین به سطح اول ارجاع داده می شوند.
- اداره رفتار مالی بریتانیای کبیر و کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه گذاری استرالیا به سطح دوم ارجاع می شوند. همچنین اخذ مجوز از این سازمان ها برای یک کارگزار فارکس بسیار دشوار است و فعالیت های آن به صورت جامع نظارت می شود.
- کمیسیون بورس و اوراق بهادار جمهوری قبرس و اداره خدمات مالی مالت نیز الزامات جدی را برای صدور مجوز به کارگزاران فارکس تحمیل می کنند. اما گزارش دهی آسان تر دارند و کنترل به طور کلی ضعیف تر است، بنابراین به سطح سوم ارجاع داده می شوند.
- کمیسیون خدمات مالی جزایر ویرجین بریتانیا و کمیسیون بین المللی خدمات مالی بلیز رگولاتورهای رده چهارم هستند. ثبت نام آنها بسیار ساده تر است و ممیزی چندان عمیق نیست.
- سطوح پنجم و ششم همه کمیسیون های دریایی دیگر هستند، فعالیت کارگزاران فارکس را نیز کنترل می کنند، اما حضور مجوز اجباری نیست. اداره خدمات مالی سیشل و سازمان تنظیم مقررات مالی جزایر سنت وینسنت و گرنادین ها متعلق به این سطوح هستند .
در ۱ تا ۲ سال اخیر کارگزاران تازه کار اغلب در لتونی ثبت می شوند، چرا که این کشور عضو اتحادیه اروپا است و دارای سیستم مالی با ثباتی است. طبیعتاً این نیز نسخه ای دریایی از سطح پنجم یا ششم است. اما این مهم است که بفهمیم تنظیم کننده هر سطحی یک سازمان رسمی است که واقعا کار یک کارگزار فارکس را کنترل می کند، از منافع معامله گران و سرمایه گذاران محافظت می کند. همچنین در نظر گرفتن نقاط زیر منطقی است:
- ۹۵ درصد از کارگزاران تازه کار فارکس از رگولاتورهای سطح پنجم یا ششم مجوز دریافت می کنند؛
- کارگزاران فارکس که چندین سال کار کرده اند به دنبال اخذ مجوزهای نظارتی با سطح ۴ یا بالاتر هستند؛
- الزامات رگولاتورهای سطح ۴ به بالا بسیار بالا هستند، هزینه چنین مجوزی نیز به ترتیب ۵ تا ۶ برابر رگولاتورهای دریایی است؛
- اصطلاح اخذ مجوز از رگولاتورهای سطوح ۱ تا ۴ ۶ تا ۱۲ ماه است، از رگولاتورهای ۵ تا ۶ سطح، می توان مجوزی را در چند هفته به دست آورد.
تفاوت اصلی بین رگولاتورهای سطوح ۱-۴ این است که کارگزار فارکس را ملزم به داشتن یک دفتر نمایندگی محلی و همچنین صندوق های رایگان در حساب می کنند. برای سطح اول آن است ۲۰ میلیون دلار، برای دوم – ۱۰۰ هزار دلار (به استثنای وجوه معامله گران و سرمایه گذاران).
روند صدور مجوز تا یک سال طول می کشد و نیاز به هزینه های مرتبط به میزان ۳۰ تا ۵۰ هزار دلار دارد. به علاوه هزینه عضویت سالانه (۱۲۵،۰۰۰ دلار از رگولاتورهای ردیف اول).
رگولاتورهای سطوح ۳ تا ۴ الزامات پایین تری دارند، اما دفاتر نمایندگی محلی، سرمایه رایگان و حق عضویت نیز برای اخذ مجوز خود مورد نیاز است.
رگولاتورهای سطوح ۵ تا ۶ ساده ترین سیستم ثبت نام را ارائه می دهند، نیازی به نمایندگی های محلی ندارند.
رتبه بندی رگولاتورهای فارکس
رگولاتورسطح قضاییکشور
| کمیسیون معاملات آتی کالای ایالات متحده (CFTC) | 1 | ایالات متحده |
| انجمن ملی آینده ایالات متحده (NFA) | 1 | ایالات متحده |
| اداره رفتار مالی بریتانیا (FCA) | 2 | بریتانیا |
| کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه گذاری استرالیا (ASIC) | 2 | استرالیا |
| کمیسیون بورس و اوراق بهادار قبرس (CySEC) | 3 | قبرس |
| اداره خدمات مالی مالت (MFSA) | 3 | مالت |
| کمیسیون خدمات مالی جزایر ویرجین بریتانیا (FSC BVI) | 4 | جزایر ویرجین (بریتانیا) |
| کمیسیون بین المللی خدمات مالی بلیز (IFSC) | 4 | بلیز |
| اداره خدمات مالی سیشل (SFSA) | 5-6 | سیشل |
| سنت وینسنت و اداره رفتار مالی گرنادین ها (SVG FSA) | 5-6 | سنت وینسنت و جزایر گرنادین ها |
| کمیسیون بازارهای مالی و سرمایه لتونی (FCMC) | 5-6 | لتونی |
رگولاتورهای اروپایی
در میان رگولاتورهای اروپایی، موارد زیر محبوب ترین هستند:
- اداره رفتار مالی بریتانیا (FCA) یکی از قدیمی ترین تنظیم کننده های سطح بین المللی است که در سال ۲۰۰۱ تأسیس شد. این سازمان سخت گیرانه ترین الزامات را برای سازمان های کارگزاری دارد؛
- کمیسیون بورس و اوراق بهادار قبرس (CySEC) یک تنظیم کننده اروپایی است که از قرن گذشته در حال اجرا است. این سازمان در سال ۱۹۳۴ تأسیس شد، در شکل فعلی خود به عنوان تنظیم کننده کارگزاران فارکس از سال ۲۰۰۱ فعالیت می کند؛
- اداره خدمات مالی مالت (MFSA) از نظر سطح الزامات و سازمان، این تنظیم کننده اغلب با کمیسیون قبرس مقایسه می شود. MFSA از سال ۲۰۰۲ در حال بهره برداری است؛
- کمیسیون خدمات مالی جزایر ویرجین بریتانیا (FSC BVI) از سال ۲۰۰۱ در حال اجرا است، متعلق به رگولاتورهای سطح چهارم است.
رگولاتورهای دریایی
در واقع مفهوم «رگولاتورهای دریایی» کاملاً مشروط است، زیرا برخی کارشناسان بازار ارز نیز به رگولاتورهای دریایی سطح ۴ اشاره می کنند. با توجه به ویژگی های کل، این گروه معمولاً توسط سازمان های بین المللی رتبه بندی می شود که به یک کارگزار فارکس اجازه می دهد تا مجوزی با حداقل الزامات به دست آورد. محبوب ترین رگولاتورهای سطوح ۵ تا ۶:
- اداره خدمات مالی سیشل (SFSA) یک تنظیم کننده نسبتاً جوان است که در سال ۲۰۱۳ ظاهر شد. با این وجود، مجوز آن کاملاً مقتدرانه تلقی می شود و به معامله گران و سرمایه گذاران تضمین حفاظت می دهد؛
- سازمان تنظیم مقررات مالی جزایر سنت وینسنت و گرنادین ها (SVG FSA) نیز یک تنظیم کننده جوان اما محبوب است. که در سال ۲۰۱۲ تأسیس شد، خود را به عنوان یک سازمان قابل اعتماد با سطح بالایی از صلاحیت حرفه ای تأسیس کرده است؛
- کمیسیون بازارهای مالی و سرمایه لتونی (FCMC) که در سال ۱۹۹۷ تأسیس شد و بر اساس قانون گذاری لتونی و اتحادیه اروپا با موفقیت فعالیت می کند.
مقایسه تنظیم کننده های فارکس
گران ترین رگولاتورها در صدور مجوز، رگولاتورهای رده اول هستند. هیچ کارگزار تازه کار نمی تواند چنین مجوزی را استطاعت کند، اما بسیاری پس از چندین سال فعالیت حرفه ای آن را دریافت می کنند. ارزان ترین رگولاتورها دریایی هستند.
به طور کلی مجوزهای تنظیم کننده های هر شش سطح در بازار بین المللی نقل قول می شود، اما بدیهی است که هر چه سطح تنظیم کننده بالاتر باشد، کارگزار قابل اعتمادتر است. با این حال ، چیز دیگری آشکار است — کارگزار تازه کار نیز می تواند قابل اعتماد باشد ، با پتانسیل بالا و شرایط مطلوب است. اما او به خوبی ممکن است ۲۰ میلیون دلار سرمایه آزاد داشته باشد.
واقعیت اخذ مجوز، مهم نیست چه نوع، نشان می دهد که شرکت به دنبال کار شفاف و رسمی است. اما با کارگزاران بدون مجوز، شما در معرض خطر خودتان همکاری می کنید – مهم نیست چه تضمین هایی می دهند، تمام وعده های آنها توسط هیچ چیز حمایت نمی شود و نیروی قانونی ندارد. بنابراین IAFT کار تنها با کارگزاران دارای مجوز سطوح ۱ تا ۶ رگولاتور را توصیه می کند.
آیا آن مجوز به خاطر شرایط مطلوب تر ارزش دارد؟ — نظر کارشناسی
“معامله گران تازه کار و سرمایه گذاران گاهی اوقات برای کارگزاران فارکس بدون مجوز انتخاب کردند، چرا که آنها ارائه می دهند: در نگاه اول، شرایط مطلوب ترین. و در واقع ، یک کارگزار بدون مجوز می تواند به شما ارائه به معنای واقعی کلمه هر چیزی — و ۳۰۰۰ ٪ سودآوری ، و ۱۰۰ ٪ بازگشت سرمایه گذاری در یک معامله شکست خورده است. اما چنین کارگزاری نمی کند و نمی تواند هیچ تضمینی بدهد، زیرا فعالیت های آن به هیچ وجه تنظیم نمی شود.
صرف نظر از سطح مجوز، چنین کارگزاری مسئول مشتریان خود – مالی و قانونی است. اگر کارگزار ورشکسته شود یا وضعیت پیش بینی نشده دیگری رخ دهد، تنظیم کننده و قانون از معامله گر/سرمایه گذار محافظت می کنند و به بازگشت سپرده های از دست رفته به هزینه صندوق ذخیره کارگزار کمک می کنند. بنابراین به همه معامله گران و سرمایه گذاران بدون استثنا توصیه می شود که فقط با کارگزاران دارای مجوز معتبر کار کنند.»
رگولاتورها در بازار فارکس چه وظایف اصلی ای انجام می‌دهند؟
رگولاتورها در بازار فارکس وظایف اصلی زیر را انجام می‌دهند:
۱. حفاظت از منافع سرمایه‌گذاران: وظیفه اصلی رگولاتورها اطمینان از امنیت وجوه سرمایه‌گذاران و محافظت از آنها در برابر فعالیت‌های کلاهبردارانه بروکرها است.
۲. اخذ مجوز و نظارت بر بروکرها: رگولاتورها مجوزها را به بروکرهایی که با استانداردها و الزامات معینی مطابقت دارند صادر می‌کنند. این امر شفافیت و صداقت کار بروکر را تضمین می‌کند.
۳. نظارت بر فعالیت بروکرها: رگولاتورها به طور منظم فعالیت بروکرهای مجوز دار را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که آنها تمام قوانین و استانداردهای تعیین شده را رعایت می‌کنند.
۴. حل و فصل اختلافات: در مواردی که بین معامله‌گران و بروکرها اختلافاتی پیش آید، رگولاتورها می‌توانند به عنوان واسطه عمل کنند و در حل و فصل اختلافات کمک کنند.
۵. تعیین استانداردها و قوانین: رگولاتورها استانداردها و قوانینی را برای عملکرد بازار فارکس توسعه و تعیین می‌کنند تا پایداری و قابلیت اعتماد آن را تضمین کنند.
۶. ارائه منابع آموزشی: برخی از رگولاتورها منابع و مواد آموزشی را برای معامله‌گران ارائه می‌دهند تا دانش مالی و آگاهی آنها در مورد خطرات را افزایش دهند.
در کل، رگولاتورها نقش کلیدی در تضمین نظم، امنیت و شفافیت در بازار فارکس دارند.